دیدارِ یار

عشـــــــــــق نگـــار، سرِّ سویداى جان ماست         ما خاکســــــــار کــوى تو، تا در توان ماست

با خلـــــــــــــدیان بگو که، شما و قصور خویش         آرام مـــــــا به ســـــــــایه سرو روان ماست

فردوس و هــر چه هست در آن، قسمت رقیب         رنج و غمى که مى رسـد از او، از آن ماست

بــــــــــا مدعى بگــــــو که تو و "جنت النعیم"           دیدار یار، حــــــــاصل ســـــرّ نهــــان ماست

ساغـــــــــــــــــر بیار و باده بریز و کرشمه کن           کـــــــــاین غمزه، روح‏پرور جان و روان ماست

این با هُشـــــــــــان و علم فروشان و صوفیان            مــــــــــــى‏نشنوند آنچه که ورد زبان ماست